2.
1) Տնտես
2) Սրբա պատկեր
3) Միջադեպ
4) Ձվաձեւ
3.
Ավելի մոտիկից նայելիս Վանի միջնաբերդի մի այլանդակ ուղտի նմանություն
ուներ: Նրա կրկնակի սապատները իրենց վրա կրում էին ահագին աշտարակներ, բրգաձեւ մարտկոցներ:
Նրա քարեղեն սրտում փորված էին բազմաթիվ սենյակներ: կային նաեւ խորին անձավներ, զանզան
սրահներ, խորհրդավոր խորաններ: Դրանք նույնքան անվերծանելի էին, որքան ծածկամիտ սֆինքսը:
Բերդը քնած էր մի անուշ քնով, որ բարձր հոգիները հազվադեպ են պարգեւում հասարակ մահկանացուներին:
4.
Հողմը մեգով երկինքն առնում, գալարում է բուքը
ձյան:
Աշնանը գյուղացին ցորենը լցնում է ամբարները,
իսկ հարդը՝ մարագները:
Մայրը ջուր էր տաքացնում, եւ փոքրիկ Կարենն
անհամբեր սպասում էր լողանալուն:
Աբու-Մահարին, աչքերն անքթիթ հառած արեւին,
թռչում էր աննինջ:
Անտառում քամուց ընկած դարավոր կաղնիներ կան:
Դիլան դային նստել էր հնձավոր պատի առաջ:
Վաղորդյան աղջամուղջին բոլորից շուտ ինքն
էր արթնանում:
5.
Խոնարհվել, անխիղճ, բուրավետ,
խճուղի, ափամերձ, արշալույս, անգութ:
6.
Կաքավաբերդի կնոջ դեմքն ար-ը մի քիչ այրել էր, բայց
աչքերի ձեւը նույնն էր՝ ինչ որ մյուս կնոջը: Կինը թեյի պատրաստություն էր տեսնում եւ
ամեն անգամ երբ նա կռանում էր, բարցրանում, զրնգում էին նրա թեւերի արծաթագույն սուրմաները:
Սուրմաները փոքրիկ զանգակների ձայն էին հանում, խ-ում էր զգեստը, որի փեշերը իջնում
էին մինչեւ մերկ ներ-անները:
Այն կինն էլ ուներ խշխշան շորեր, եւ հագնում էր
գորշ վերարկու, սեւ թավիշե գլխարկ նարնջագույն
քորոցով:
Հեռու էր, այո, շատ հեռու: Գուցե Բասուտա գետը
ուրիշ գետերի հետ խառնվելով հասնում էր այն ծովինարի ափին մի օր նստել էին կինը եւ
նկարիչը:
7.
Սենյակի օդը ծանրացավ,
եւ մենք բացեցինք օդանցքը:
Անծայր գորովով լցվեց
դամի սիրտը, եւ նա պատրաստ էր ընկնելու Լիլիթի ոտները, թողություն խնդրելու:
Ադամը վիրավորվեց, իսկ
Լիլիթը ծիծաղեց բարձր ու զվարթ:
Ադամը վերջալույսին հեւօհեւ
հասավ լճակ, իսկ Լիլիթն անհամբեր սպասում էր Ադամին:
Երկար փնտրեց Ադամը Լիլիթին,
բայց նա Լիլիթին ոչ մի տեղ չգտավ:
Երկար եւ երկար նայում
էր Լիլիթը, իսկ օձը, վախեցած նրա հայացքի կայծաից, սուլեց եւ ակնթարթի մեջ անհետացավ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий